Mustafa, 19. yüzyılın sonunda Selanik’te doğar. Babasının maruz kaldığı eşkıya saldırıları, doğal olarak onu kötü etkiler. Babası Ali Rıza Bey’in önce işleri sonra sağlığı bozulur. Bir süre sonra da vefat eder. Zübeyde Hanım için oğlu dünyanın merkezindedir ve onun başına bir şey gelmemelidir. Oğlu adına düşündüğü gelecek, mahalle mektebine gidip, sofu ailesindeki geleneğe uygun şekilde Hoca olmasıdır. Zübeyde Hanım’ın kurduğu bu gelecek hayalinin büyüklüğü, küçük Mustafa’nın içindeki devasa ateşe kıyasla, ancak o ateşin karşısında küçük bir saman tanesi kadardır. Mustafa Kemal, 1905 yılında, akademiyi Kurmay Yüzbaşı olarak bitirir. 1905 yılından 1919’a kadar Suriye’den Trablus’a Selanik’ten Kars’a, Osmanlı topraklarının dört bir köşesinde görev yapar. Gördüğü şey, kendi ülkesinde idarenin çoktan kontrolden çıktığını, artık liyakat ve vatanseverliğin kalmadığıdır. Mustafa Kemal için fazla seçenek kalmamıştır. Kendi tabiriyle memleket, eşkıyaların yaktığı babasının tomrukları gibi yanmaktadır. Onu kurtarmak için biri, bir şey yapmalıdır. Namık Kemal’in dediği gibi, Vatanın bağrına düşman hançerini saplamıştır. Fakat elbet, onun bahtı kara maderini kurtaracak biri çıkacaktır.
